Ανακοινώθηκε σήμερα 30-9-2016 η διδακτέα – εξεταστέα ύλη των Πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ΄ τάξης Ημερήσιων και Δ΄ τάξης Εσπερινών ΕΠΑ.Λ. για το σχολικό έτος 2016-2017.
Δείτε το έγγραφο αναλυτικά σε pdf εδώ
Η ύλη για τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και των μαθημάτων ειδικοτήτων του Τομέα Πληροφορικής και του Τομέα Οικονομίας και Διοίκησης εμφανίζεται παρακάτω:
Ι. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (ΑΛΓΕΒΡΑ)
ΔΙΔΑΚΤΕΑ-ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
Από το βιβλίο «ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Λ.Αδαμόπουλου, Χ. Δαμιανού και Α. Σβέρκου:
Κεφάλαιο 1 Διαφορικός Λογισμός
Παρ. 1.1 Συναρτήσεις
Παρ. 1.2 Η έννοια της παραγώγου
Παρ. 1.3 Παράγωγος συνάρτησης
Παρ. 1.4 Εφαρμογές των Παραγώγων, χωρίς το κριτήριο της 2ης παραγώγου.
Κεφάλαιο 2 Στατιστική
Παρ. 2.1 Βασικές έννοιες
Παρ. 2.2 Παρουσίαση Στατιστικών Δεδομένων, χωρίς την υποπαράγραφο «Κλάσεις άνισου πλάτους».
Παρ. 2.3 Μέτρα Θέσης και Διασποράς, χωρίς τις υποπαραγράφους: «Εκατοστημόρια»,
«Επικρατούσα τιμή» και «Ενδοτεταρτημοριακό εύρος».
Παρατηρήσεις
Τα θεωρήματα, οι προτάσεις, οι αποδείξεις και οι ασκήσεις που φέρουν αστερίσκο δε διδάσκονται και δεν εξετάζονται.
Οι εφαρμογές και τα παραδείγματα των βιβλίων δεν εξετάζονται ούτε ως θεωρία ούτε ως ασκήσεις, μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν ως προτάσεις για τη λύση ασκήσεων, ή την απόδειξη άλλων προτάσεων.
Δεν αποτελούν εξεταστέα-διδακτέα ύλη όσα θέματα αναφέρονται στην εκθετική και λογαριθμική συνάρτηση.
Οι τύποι 2 και 4 των σελίδων 93 και 94 του βιβλίου «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής» θα δίνονται στους μαθητές τόσο κατά τη διδασκαλία όσο και κατά την εξέταση θεμάτων, των οποίων η αντιμετώπιση απαιτεί τη χρήση τους.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)
ΔΙΔΑΚΤΕΑ-ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
- Έκφραση-Έκθεση Τεύχος Γ΄ της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου των Χ. Τσολάκη κ.ά., έκδοση 2014, εκτός από τα εξής:
- Η ενότητα: Η πειθώ στο δικανικό λόγο
- Η ενότητα: Η Ιστορία του δοκιμίου
- To κεφάλαιο: Ερευνητική Εργασία
- To κεφάλαιο: Δίκαιος λόγος και άδικος λόγος. Από το κεφάλαιο αυτό θα διδαχθούν οι σελίδες 206-211 (Κείμενα: α. Η γλώσσα της εξουσίας και η γλώσσα της παιδείας και β. Γλώσσα της εξουσίας και γλώσσα της παιδείας), και 223-228 (Αλ. Δελμούζου, «Παιδεία και Εθνική Μόρφωση»).
- Έκφραση-Έκθεση για το Γενικό Λύκειο ? Θεματικοί Κύκλοι των Α΄, Β΄, Γ΄ τάξεων Γενικού Λυκείου των Γ. Μανωλίδη κ.ά.
- Γλωσσικές Ασκήσεις για το Γενικό Λύκειο των Γ. Κανδήρου κ.ά.
Στόχος της αξιολόγησης του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι γενικότερα η συνολική αποτίμηση των γλωσσικών του δεξιοτήτων (ως πομπού και ως δέκτη).
Συγκεκριμένα:
Ι. ΔΙΑΒΑΖΩ / ΚΑΤΑΝΟΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ
- Ο μαθητής απαντά γραπτά σε ερωτήσεις που αφορούν ένα κείμενο.
α) Όσον αφορά το περιεχόμενο ενός κειμένου, επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση να κατανοεί το
περιεχόμενο του κειμένου, και συγκεκριμένα :
– τους τρόπους πειθούς (επίκληση στη λογική, επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη, επίκληση στο ήθος, επίκληση στην αυθεντία)
– τα μέσα πειθούς (επιχειρήματα και τεκμήρια κ.ά.)
– το είδος της συλλογιστικής πορείας (παραγωγική-επαγωγική) μιας παραγράφου ή ενός κειμένου
- να διακρίνει τους τρόπους και τα μέσα πειθούς:
– στη διαφήμιση
– στον πολιτικό λόγο
– στον επιστημονικό λόγο
- να αξιολογεί τα μέσα πειθούς, και συγκεκριμένα:
– να ελέγχει την αλήθεια, την εγκυρότητα και την ορθότητα ενός επιχειρήματος
– να ελέγχει την αξιοπιστία των τεκμηρίων
- να διακρίνει την πειθώ από την προπαγάνδα
- να διακρίνει το είδος του δοκιμίου, με βάση:
– την οργάνωση / δομή (συνειρμική-λογική)
– τον σκοπό (απόδειξη μιας θέσης – ελεύθερος στοχασμός)
– την οπτική (υποκειμενική-αντικειμενική)
– τη γλώσσα του (ποιητική, αναφορική λειτουργία) κ.ά.
- να αναγνωρίζει ορισμένα χαρακτηριστικά του δοκιμίου, όπως είναι ο υποκειμενισμός, ο αντιδιδακτισμός, ο κοινωνικός χαρακτήρας, ο εξομολογητικός τόνος κ.ά.
- να διακρίνει το δοκίμιο από άλλα συγγενή είδη του λόγου, όπως το άρθρο και την επιφυλλίδα
- να εντοπίζει σε ένα κείμενο (δοκίμιο/άρθρο /επιφυλλίδα κ.ά.):
– το θέμα
– την άποψη του συγγραφέα
– τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί για να τεκμηριώσει την άποψή του
– τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση του προβλήματος κ.ά.
- να διακρίνει σε ένα κείμενο το καίριο και το ουσιώδες από τη λεπτομέρεια και το επουσιώδες.
β) Όσον αφορά την οργάνωση / δομή ενός κειμένου επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:
- να εντοπίζει τα βασικά μέρη (πρόλογο, κύριο μέρος, επίλογο) ενός κειμένου
- να χωρίζει το κείμενο σε παραγράφους/νοηματικές ενότητες
- να αναγνωρίζει τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η συνεκτικότητα και η συνοχή ενός κειμένου (διαρθρωτικές λέξεις, φράσεις κ.ά.)
- να επισημαίνει τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται οι παράγραφοι π.χ. με αιτιολόγηση, με σύγκριση και αντίθεση, με ορισμό, με διαίρεση, με παράδειγμα κ.ά.
- να διακρίνει την οργάνωση/δομή ενός κειμένου (λογική ή συνειρμική οργάνωση, παραγωγική ή επαγωγική συλλογιστική πορεία κ.ά.).
γ) Όσον αφορά τη γλώσσα ενός κειμένου (λεξιλόγιο, στίξη, μορφοσυντακτικά φαινόμενα, γλωσσικές ποικιλίες, λειτουργίες της γλώσσας, ύφος κ.ά.) επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:
- να εντοπίζει και να αιτιολογεί επιλογές του πομπού οι οποίες αφορούν τη χρήση:
– ενεργητικής ή παθητικής φωνής
– συγκεκριμένου ρηματικού τύπου (προσώπου/χρόνου/έγκλισης)
– μακροπερίοδου ή μη λόγου
– παρατακτικού ή υποτακτικού λόγου
– ρηματικών ή ονοματικών συνόλων
– αναφορικής ή ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας
– των σημείων της στίξης
– λόγιων ή λαϊκών λέξεων, ειδικού λεξιλογίου, όρων κ.ά.
- να αιτιολογεί την ορθογραφία λέξεων
- να ερμηνεύει λέξεις
- να αξιολογεί την ακρίβεια και τη σαφήνεια του λεξιλογίου
- να βρίσκει συνώνυμα, αντώνυμα, ομόρριζα, να αντικαθιστά λέξεις ή φράσεις του κειμένου με άλλες, να σχηματίζει με ορισμένες λέξεις φράσεις ή περιόδους λόγου κ.ά.
- να χαρακτηρίζει το ύφος του κειμένου, λαμβάνοντας υπόψη την επικοινωνιακή περίσταση (σκοπό, δέκτη, είδος λόγου κ.ά.).
- Ο μαθητής -με βάση συγκεκριμένο κείμενο- παράγει γραπτό κείμενο. Συγκεκριμένα, επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση:
- να πυκνώνει ένα κείμενο, να κάνει την περίληψή του
- να δίνει τίτλο στο κείμενο ή πλαγιότιτλους σε παραγράφους/νοηματικές ενότητες ενός κειμένου · να οργανώνει το διάγραμμα του κειμένου
- να αναπτύσσει ένα κειμενικό απόσπασμα, (μια φράση ή ένα επιχείρημα του κειμενογράφου)
- να ανασκευάζει τα επιχειρήματα του κειμενογράφου και να αναπτύσσει την αντίθετη άποψη
- να μετασχηματίζει ένα κείμενο π.χ. από ένα επίπεδο ύφους σε άλλο κ.ά.
ΙΙ. ΓΡΑΦΩ
Ο μαθητής παράγει κείμενο, ενταγμένο σε επικοινωνιακό πλαίσιο, το θέμα του οποίου σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με οικείους θεματικούς κύκλους από τη γλωσσική διδασκαλία.
Από τα διάφορα είδη γραπτού λόγου δίνεται έμφαση στην παραγωγή κριτικού-αποφαντικού λόγου, δηλαδή στην παραγωγή κειμένου στο οποίο κυριαρχούν η πειθώ, η λογική οργάνωση, η αναφορική λειτουργία της γλώσσας, π.χ. άρθρου, επιστολής, γραπτής εισήγησης κ.ά.
Στο πλαίσιο της παραγωγής κειμένου θα πρέπει να επιδιώκεται από τον μαθητή:
Α. Ως προς το περιεχόμενο του κειμένου
- η συνάφεια των εκτιθέμενων σκέψεων με τα ζητούμενα του θέματος
- η επαρκής τεκμηρίωση των σκέψεών του με την παράθεση κατάλληλων επιχειρημάτων
- η ανάπτυξη όλων των θεματικών κέντρων
- η πρωτοτυπία των ιδεών
- ο βαθμός επίτευξης του στόχου που επιδιώκεται με το παραγόμενο κείμενο κ.ά.
Β. Ως προς την έκφραση/μορφή του κειμένου
- η σαφής και ακριβής διατύπωση
- ο λεκτικός και εκφραστικός πλούτος
- η επιλογή της κατάλληλης γλωσσικής ποικιλίας ανάλογα με το είδος του κειμένου
- η τήρηση των μορφοσυντακτικών κανόνων
- η ορθογραφία και η σωστή χρήση των σημείων στίξης κ.ά.
Γ. Ως προς τη δομή/διάρθρωση του κειμένου
- η λογική αλληλουχία των νοημάτων
- η συνοχή του κειμένου (ομαλή σύνδεση προτάσεων, παραγράφων και ευρύτερων μερών του κειμένου)
- η ένταξη του κειμένου στο ζητούμενο επικοινωνιακό πλαίσιο κ.ά.
ΙΙ. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ
Α. ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ
ΤΟΜΕΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ:
- ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
- ΤΕΧΝΙΚΟΣ Η/Υ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ Η/Υ
- ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ
Εξεταζόμενα μαθήματα:
- Προγραμματισμός Υπολογιστών
- Δίκτυα Υπολογιστών
ΜΑΘΗΜΑ: «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ»
ΔΙΔΑΚΤΕΑ-ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
ΒΙΒΛΙΟ: «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ» (Τομέα Πληροφορικής της Γ΄ τάξης Ημερησίων ΕΠΑ.Λ.)
των Αράπογλου Α., Βραχνού Ε., Κανίδη Ε., Λέκκα Δ., Μακρυγιάννη Π., Μπελεσιώτη Β., Παπαδάκη Σπ.,Τζήμα Δ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Βασικά στοιχεία γλώσσας προγραμματισμού
3.1. Μεταβλητές και τύποι δεδομένων
3.1.1. Τύποι δεδομένων
3.2. Αριθμητικές και λογικές πράξεις και εκφράσεις
3.3. Βασικές (ενσωματωμένες) συναρτήσεις
3.4. Δομή προγράμματος και καλές πρακτικές
3.5. Τύποι και δομές δεδομένων στις γλώσσες προγραμματισμού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Αλγοριθμικές δομές
4.1 Αλγοριθμικές δομές – Ροές εκτέλεσης προγράμματος
4.1.1 Δομή ακολουθίας
4.1.2 Δομή επιλογής if (ΑΝ)
4.1.3 Δομή επανάληψης (for και while)
4.2 Συναρτήσεις
4.2.1 Δημιουργώντας δικές μας συναρτήσεις
4.2.2 Παράμετροι συναρτήσεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. Κλασικοί Αλγόριθμοι ΙΙ
5.1 Δυαδική αναζήτηση
5.2 Ταξινόμηση Ευθείας ανταλλαγής
5.4 Δραστηριότητες – Άλυτες
5.5 Ερωτήσεις – Ασκήσεις
(Από τις παραγράφους 5.4 και 5.5, μόνο όσα αναφέρονται στις παραγράφους 5.1 και 5.2)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Διαχείριση Αρχείων
6.1 Εισαγωγή – δημιουργία, άνοιγμα, κλείσιμο αρχείων
6.2 Ανάγνωση και εγγραφή σε αρχείο
6.4 Ερωτήσεις – Ασκήσεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Προηγμένα στοιχεία γλώσσας προγραμματισμού
7.1 Υποπρογράμματα και τρόποι κλήσης τους
7.1.1 Υποπρογράμματα
7.1.2 Συναρτήσεις στην Python
7.2 Μεταβλητές και παράμετροι
7.2.1 Παράμετροι συναρτήσεων
7.2.2 Εμβέλεια των μεταβλητών
7.3 Αρθρώματα (Modules)
7.3.1 Εισαγωγή
7.3.2 Σύντομη περιγραφή της Πρότυπης βιβλιοθήκης (Standard Library)
7.3.3 Πακέτα (Packages)
7.4 Δραστηριότητες
7.5 Ερωτήσεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. Δομές Δεδομένων ΙΙ
8.1 Συμβολοσειρές (strings)
8.2 Λίστες
8.3 Στοίβα
8.4 Ουρά
8.8 Δραστηριότητες
8.9 Ερωτήσεις
(Από τις παραγράφους 8.8 και 8.9, μόνο όσα αναφέρονται στις παραγράφους 8.1, 8.2, 8.3 και 8.4)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11. Αντικειμενοστρεφής Προγραμματισμός
11.1 Αντικείμενα και Κλάσεις
11.2 Στιγμιότυπα
11.3 Ιδιότητες και Μέθοδοι
11.6 Δραστηριότητες
11.7 Ερωτήσεις – Ασκήσεις
(Από τις παραγράφους 11.6 και 11.7, μόνο όσα αναφέρονται στις παραγράφους 11.1, 11.2 και 11.3)
ΜΑΘΗΜΑ: «ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ»
ΒΙΒΛΙΟ: «ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ» (Τομέα Πληροφορικής της Γ? τάξης Ημερησίων ΕΠΑ.Λ.) των Μ. Κωνσταντοπούλου, Ν. Ξεφτεράκη, Μ. Παπαδέα, Γ. Χρυσοστόμου.
Α. ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΔΙΚΤΥΩΝ
1.2.2 Το μοντέλο δικτύωσης TCP/IP (σελίδες 14-18)
1.3 Ενθυλάκωση (σελίδες 18-20)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΤΟΠΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ – ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ (TCP/IP)
2.1 Φυσικό επίπεδο – Επίπεδο Σύνδεσης (ζεύξης) Δεδομένων (μοντέλο OSI) (σελίδες 23-24)
2.2 Η πρόσβαση στο μέσο (σελίδες 25-26)
2.2.1 Έλεγχος Λογικής Σύνδεσης (LLC – IEEE 802.2) (σελίδες 26-27)
2.4 Δίκτυα ETHERNET (10/100/1000Mbps) (σελίδες 31-33)
2.4.2 Διευθύνσεις Ελέγχου πρόσβασης στο Μέσο (MAC) – Δομή πλαισίου Ethernet – Πλαίσια Ethernet μεγάλου μεγέθους (Jumbo frames) (σελίδες 45-46, μέχρι την αρχή της παραγράφου
Νοητά τοπικά Δίκτυα (Virtual LAN – VLAN)).
2.5 Ασύρματα Δίκτυα (σελίδες 52-55)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΚΤΥΟΥ?ΔΙΑΔΙΚΤΥΩΣΗ
3.1 Διευθυνσιοδότηση Internet Protocol έκδοση 4 (IPv4) (σελίδες 68-69)
3.1.1 Διευθύνσεις IPv4 (σελίδες 69-71)
3.1.2 Κλάσεις (τάξεις) δικτύων ? διευθύνσεων (σελίδες 72-74)
3.1.3 Σπατάλη διευθύνσεων IP (σελίδες 74-75)
3.1.4 Μάσκα δικτύου (σελίδες 75-76)
3.1.5 Ειδικές διευθύνσεις (σελίδες 76-77)
3.1.6 Υποδικτύωση (σελίδες 77-81)
3.1.7 Αταξική δρομολόγηση (CIDR), υπερδικτύωση και μάσκες μεταβλητού μήκους (σελίδα 82)
3.2 Το αυτοδύναμο πακέτο IP (datagram) ? Δομή πακέτου (σελίδες 83-89)
3.3 Πρωτόκολλα ανεύρεσης και απόδοσης διευθύνσεων, Address Resolution Protocol (ARP) και Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) (σελίδες 89-93)
3.3.2 Το πρωτόκολλο δυναμικής διευθέτησης υπολογιστή DHCP (σελίδες 94-96)
3.4 Διευθύνσεις IP και Ονοματολογία (σελίδες 96-98)
3.6 Δρομολόγηση (σελίδες 102-104)
3.6.1 Άμεση/Έμμεση (σελίδες 104-105)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
4.1 Πρωτόκολλα προσανατολισμένα στη σύνδεση ?χωρίς σύνδεση (σελίδες 119-120)
4.1.1 Πρωτόκολλο TCP – Δομή πακέτου (σελίδες 121-124)
4.1.2 Πρωτόκολλο UDP – Δομή πακέτου (σελίδες 124-125)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ – ΔΙΚΤΥΑ ΕΥΡΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
5. Εισαγωγή στα Δίκτυα Ευρείας περιοχής (σελίδες 138-139)
5.1 Εγκατεστημένο Τηλεφωνικό Δίκτυο (σελίδες 139-140)
5.1.4 Τεχνολογίες Ψηφιακής Συνδρομητικής Γραμμής (xDSL) (σελίδες 146-150)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
6.1 Σύστημα Ονοματολογίας DNS (σελίδες 172-173)
6.1.1 Χώρος ονομάτων του DNS (σελίδες 173-175)
6.1.2 Οργάνωση DNS (σελίδες 175-177)
6.2 Υπηρεσίες Διαδικτύου (σελίδες 177-178)
6.2.1 Υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου E-mail (POP3 – IMAP/SMTP) (σελίδες 179-181)
6.2.2 Υπηρεσία μεταφοράς αρχείων (FTP, TFTP) (σελίδες 182-183)
6.2.3 Υπηρεσία παγκόσμιου ιστού WWW (σελίδες 184-186)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ
7.2 Περιοχές/τομείς διαχείρισης δικτύου στο μοντέλο OSI (σελίδα 197)
7.2.1 Παραμετροποίηση (σελίδες 197-198)
7.2.2 Διαχείριση Σφαλμάτων (σελίδες 198-199)
7.2.3 Διαχείριση Επιδόσεων (σελίδα 199)
7.2.4 Διαχείριση Κόστους (σελίδα 200)
7.2.5 Διαχείριση Ασφάλειας (σελίδες 200-201)
7.3 Πρότυπα Διαχείρισης (σελίδα 202)
7.3.1 Βασικά συστατικά συστήματος διαχείρισης (MS – MIB – AGENT) (σελίδα 202)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΤΥΩΝ
8.1 Βασικές έννοιες Ασφάλειας δεδομένων (σελίδες 212-214)
8.2 Εμπιστευτικότητα – ακεραιότητα – διαθεσιμότητα – αυθεντικότητα ? εγκυρότητα (σελίδες 214-216)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Να διδαχθούν περιληπτικά και οι παρακάτω ενότητες (εκτός εξεταστέας ύλης πανελλαδικών εξετάσεων) για την πληρέστερη και καλύτερη κατανόηση της ύλης του μαθήματος:
1.1 Ορισμός δικτύου
1.2 Επίπεδα μοντέλου αναφοράς OSI (ISO), επίπεδα μοντέλου TCP/IP (DARPA)
1.2.1 Το μοντέλο αναφοράς για τη Διασύνδεση Ανοικτών Συστημάτων (OSI)
2.5.1 Τοπολογία Ασύρματου δικτύου Ad-Hoc.
2.5.2 Τοπολογία Ασύρματου δικτύου υποδομής (Infrastructure).
3.6.2 Πίνακας δρομολόγησης.
4.3 Συνδέσεις TCP – Έναρξη/τερματισμός σύνδεσης
5.1.4.1 Συσκευές τερματισμού δικτύου DSL Modem/DSLAM.
5.1.4.2 Τοπολογία – Εξοπλισμός.
8.2.1 Έλεγχος ακεραιότητας – συναρτήσεις κατακερματισμού – σύνοψη μηνύματος.
8.2.2 Συμμετρική κρυπτογράφηση.
8.2.3 Κρυπτογράφηση Δημόσιου / Ιδιωτικού κλειδιού.
8.2.4 Ψηφιακές υπογραφές ? πιστοποιητικά.
8.4.2 Τείχος προστασίας (Firewall)
Β. ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
ΒΙΒΛΙΟ: «ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ» (Τομέα Πληροφορικής της Γ? τάξης Ημερησίων ΕΠΑ.Λ.) των Μ. Κωνσταντοπούλου, Ν. Ξεφτεράκη, Μ. Παπαδέα, Γ. Χρυσοστόμου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΔΙΚΤΥΩΝ
1.2.2 Το μοντέλο δικτύωσης TCP/IP (σελίδες 14-18)
1.3 Ενθυλάκωση (σελίδες 18-20)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. ΤΟΠΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ – ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ (TCP/IP)
2.1 Φυσικό επίπεδο – Επίπεδο Σύνδεσης (ζεύξης) Δεδομένων (μοντέλο OSI) (σελίδες 23-24)
2.2 Η πρόσβαση στο μέσο (σελίδες 25-26)
2.2.1 Έλεγχος Λογικής Σύνδεσης (LLC – IEEE 802.2) (σελίδες 26-27)
2.4 Δίκτυα ETHERNET (10/100/1000Mbps) (σελίδες 31-33)
2.4.2 Διευθύνσεις Ελέγχου πρόσβασης στο Μέσο (MAC) – Δομή πλαισίου Ethernet – Πλαίσια Ethernet μεγάλου μεγέθους (Jumbo frames) (σελίδες 45-46, μέχρι την αρχή της παραγράφου
Νοητά τοπικά Δίκτυα (Virtual LAN – VLAN)).
2.5 Ασύρματα Δίκτυα (σελίδες 52-55)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΚΤΥΟΥ?ΔΙΑΔΙΚΤΥΩΣΗ
3.1 Διευθυνσιοδότηση Internet Protocol έκδοση 4 (IPv4) (σελίδες 68-69)
3.1.1 Διευθύνσεις IPv4 (σελίδες 69-71)
3.1.2 Κλάσεις (τάξεις) δικτύων ? διευθύνσεων (σελίδες 72-74)
3.1.3 Σπατάλη διευθύνσεων IP (σελίδες 74-75)
3.1.4 Μάσκα δικτύου (σελίδες 75-76)
3.1.5 Ειδικές διευθύνσεις (σελίδες 76-77)
3.1.6 Υποδικτύωση (σελίδες 77-81)
3.1.7 Αταξική δρομολόγηση (CIDR), υπερδικτύωση και μάσκες μεταβλητού μήκους (σελίδα 82)
3.2 Το αυτοδύναμο πακέτο IP (datagram) ? Δομή πακέτου (σελίδες 83-89)
3.3 Πρωτόκολλα ανεύρεσης και απόδοσης διευθύνσεων, Address Resolution Protocol (ARP) και Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) (σελίδες 89-93)
3.3.2 Το πρωτόκολλο δυναμικής διευθέτησης υπολογιστή DHCP (σελίδες 94-96)
3.4 Διευθύνσεις IP και Ονοματολογία (σελίδες 96-98)
3.6 Δρομολόγηση (σελίδες 102-104)
3.6.1 Άμεση/Έμμεση (σελίδες 104-105)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
4.1 Πρωτόκολλα προσανατολισμένα στη σύνδεση ?χωρίς σύνδεση (σελίδες 119-120)
4.1.1 Πρωτόκολλο TCP – Δομή πακέτου (σελίδες 121-124)
4.1.2 Πρωτόκολλο UDP – Δομή πακέτου (σελίδες 124-125)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ – ΔΙΚΤΥΑ ΕΥΡΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
5. Εισαγωγή στα Δίκτυα Ευρείας περιοχής (σελίδες 138-139)
5.1 Εγκατεστημένο Τηλεφωνικό Δίκτυο (σελίδες 139-140)
5.1.4 Τεχνολογίες Ψηφιακής Συνδρομητικής Γραμμής (xDSL) (σελίδες 146-150)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
6.1 Σύστημα Ονοματολογίας DNS (σελίδες 172-173)
6.1.1 Χώρος ονομάτων του DNS (σελίδες 173-175)
6.1.2 Οργάνωση DNS (σελίδες 175-177)
6.2 Υπηρεσίες Διαδικτύου (σελίδες 177-178)
6.2.1 Υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου E-mail (POP3 – IMAP/SMTP) (σελίδες 179-181)
6.2.2 Υπηρεσία μεταφοράς αρχείων (FTP, TFTP) (σελίδες 182-183)
6.2.3 Υπηρεσία παγκόσμιου ιστού WWW (σελίδες 184-186)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Να διδαχθούν περιληπτικά και οι παρακάτω ενότητες (εκτός εξεταστέας ύλης πανελλαδικών εξετάσεων) για την πληρέστερη και καλύτερη κατανόηση της ύλης του μαθήματος:
1.1 Ορισμός δικτύου
1.2 Επίπεδα μοντέλου αναφοράς OSI (ISO), επίπεδα μοντέλου TCP/IP (DARPA)
1.2.1 Το μοντέλο αναφοράς για τη Διασύνδεση Ανοικτών Συστημάτων (OSI)
2.5.1 Τοπολογία Ασύρματου δικτύου Ad-Hoc.
2.5.2 Τοπολογία Ασύρματου δικτύου υποδομής (Infrastructure).
3.6.2 Πίνακας δρομολόγησης.
4.3 Συνδέσεις TCP – Έναρξη/τερματισμός σύνδεσης
5.1.4.1 Συσκευές τερματισμού δικτύου DSL Modem/DSLAM.
5.1.4.2 Τοπολογία – Εξοπλισμός.
Β. ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ:
- ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
- ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΑΠΟΘΗΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ
3.ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ
4.ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Εξεταζόμενα Μαθήματα:
- Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
- Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης
ΜΑΘΗΜΑ: «ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ»
ΔΙΔΑΚΤΕΑ – ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
Από το βιβλίο «ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ» της Γ? τάξης Γενικού Λυκείου (Θ. Λιανού, Α. Παπαβασιλείου και Α. Χατζηανδρέου), έκδοσης Ι.Τ.Υ.Ε. Διόφαντος, οι ακόλουθες ενότητες:
Κεφάλαιο 1: Βασικές Οικονομικές Έννοιες
- Εισαγωγή
- Η Οικονομία του Ροβινσώνα Κρούσου
- Οι ανάγκες
- Προϊόντα ή Οικονομικά Αγαθά
- Η Αγορά
- Κοινωνικοί Θεσμοί
- Οι Παραγωγικές Δυνατότητες της Οικονομίας
- Ο καταμερισμός των έργων
- Το χρήμα
- Το Οικονομικό Κύκλωμα
- Η αβεβαιότητα στην Οικονομική ζωή
- Οι πληροφορίες
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
- Διάκριση Μικροοικονομικής και Μακροοικονομικής Θεωρίας
- Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
- Η Έννοια της Προστιθέμενης Αξίας
- Η επίδραση της μεταβολής των τιμών στο Ακαθάριστο Εγχώριο προϊόν
- Το κατά κεφαλήν πραγματικό Α.Ε.Π.
- Το Α.Ε.Π. ως δείκτης οικονομικής ευημερίας και οι αδυναμίες του
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 8: Το Τραπεζικό Σύστημα
- Τι είναι χρήμα
- Λειτουργίες του χρήματος
- Είδη χρήματος
- Το Τραπεζικό Σύστημα
- Η δημιουργία χρήματος από τις Εμπορικές Τράπεζες
- Τοκισμός ? Ανατοκισμός
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 9: Οικονομικές Διακυμάνσεις ? Πληθωρισμός- Ανεργία
- Εισαγωγή
- Οικονομικές διακυμάνσεις
- Ο πληθωρισμός (εκτός από το υποκεφάλαιο που αναφέρεται στις συνέπειες του πληθωρισμού και
φέρει τον υπότιτλο: «γ) Δανειστές και χρεώστες»)
- Ανεργία
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 10: Τα Δημόσια Οικονομικά
- Εισαγωγή
- Οι Οικονομικές Λειτουργίες του Κράτους
- Τα Δημόσια Οικονομικά
- Κρατικός Προϋπολογισμός
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
ΜΑΘΗΜΑ: «ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ»
ΔΙΔΑΚΤΕΑ – ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ
Από το βιβλίο: «ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ» των Δ.Μπουραντά, Α. Βάθη, Χ. Παπακωνσταντίνου, Π. Ρεκλείτη, έκδοσης Ι.Τ.Υ.Ε. Διόφαντος:
Κεφάλαιο 1: Επιχειρήσεις και Οργανισμοί
1.2 Η Επιχείρηση
1.3 Λειτουργίες της επιχείρησης
1.4 Η Επιχείρηση και το Περιβάλλον της
1.5 Η Αποτελεσματικότητα των Επιχειρήσεων
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 2: Η Επιστήμη της Διοίκησης των Επιχειρήσεων
2.1 Εισαγωγικές Έννοιες
2.2 Οργάνωση και Διοίκηση
2.3 Marketing
2.4 Διοίκηση Πωλήσεων
2.5 Χρηματοοικονομική Διοίκηση
2.6 Διοίκηση Παραγωγής
2.7 Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
Κεφάλαιο 3: Διοικητικές Λειτουργίες
3.2.1 Εισαγωγή στην έννοια του Οργανωτικού Σχεδιασμού
3.3.1 Ηγεσία ? Βασικές έννοιες
3.3.2 Παρακίνηση
3.3.3 Δυναμική Ομάδων
3.3.4 Επικοινωνία
Οι αντίστοιχες ερωτήσεις-ασκήσεις στο τέλος του Κεφαλαίου.
